Eerste week in Kenia
Blijf op de hoogte en volg Juul
10 Januari 2014 | Kenia, Kisumu
Eindelijk aangekomen in Nairobi, na ongeveer anderhalf uur vertraging doordat er een motor van het vliegtuig kapot was. Het was nog best lang naar het hotel en toen we eenmaal daar waren moesten we al onze koffers twee verdiepingen hoog tillen. Altijd leuk als je al kapot bent van het 8 uur vliegen en het niet zo lekkere vliegtuigvoedsel. De volgende dag gingen we veel doen. We gingen eerst naar olifantjes kijken die melk kregen en we kregen er allemaal informatie over. Ik vond het zelf een beetje langdurig. Hierna gingen we lunchen en heb ik lasagne op. Ik ben er achter gekomen dat Kenianen niet goed zijn in Italiaans eten maken. Na de lunch gingen we giraffen bekijken en voeren. Wat een mooie dieren! Ik heb een giraf zelfs een kusje gegeven. Hierna zijn we naar Kazuri gegaan. Hier werken vrouwen en maken potten en armbanden. We krijgen een gehaaste rondleiding, maar het was wel interessant. Dit was een drukke dag en de volgende dag moesten we al vroeg opstaan voor het busje naar Kisumu. We stonden 05:00 uur op en zaten 05:30 vrolijk in het busje met de koffers op het dak. We hadden onderweg ongeveer 50 % asfalt en 50% hobbelig en werkzaamheden op de weg. We hebben 6,5 uur in het busje gezeten zonder stop! Ik heb expres niet veel gedronken. Onderweg hebben we nog een keer een noodstop moeten maken omdat we een koffer voor het raam zagen hangen. Voor de rest ging de reis goed! Aangekomen in Kisumu zag ik hoe mooi het compound is waar wij straks 6 weken in zitten. Maar eerst 6 weken in Rangala.
Nog een middagje lekker in het zwembad gelegen in het compound van Kisumu en de volgende dag gingen we met de bus naar Rangala. Ongeveer anderhalf uur over hobbels en drempels.
Aangekomen in Rangala zag ik het leuke huisje waar we de komende 6 weken in gaan slapen. Het is niet zo heel schoon maar het is te doen. De huiskamer en keuken is gezamenlijk en ik heb voor mezelf een slaapkamer en badkamer. Ons huisje staat in een compound samen met een school, een weeshuis en een ziekenhuisje. De kinderen hier zijn allemaal super schattig! Ze komen gelijk naar je toe gerend en willen dat je ze oppakt en met ze speelt.
Ik ben langs de stages geweest van de andere meiden in Rangala en dat zag er allemaal heel leuk uit. Zelf ga ik naar de Equator school. Hier zitten gehandicapten kinderen van 4 - 25 jaar. Groot verschil dus. Dinsdag was mijn eerste stage dag en ik heb alle collega's leren kennen. Ze zijn allemaal heel vriendelijk en hartelijk. Dinsdag waren er nog amper kinderen waardoor er weinig (gewoon niks) te doen was. Ik heb een vergadering bijgewoond en hier praatten ze de hele vergadering lang Engels. collega's praten eigenlijk alleen maar een mix van swahilli en Engels. Ik kan dus niet echt mee praten en versta alleen wat Engelse woordjes tussen door. Donderdag was er voor het eerst les voor 15 kinderen. Ze gingen eerst bidden (ze zijn hier heel gelovig) en zingen. Daarna kregen ze een kwartiertje les over het ABC en daarna mochten ze wat voor zichzelf doen. Er zaten twee leraren voor de klas heel ongeïnteresseerd met hun mobiel en de assistente die zelf ooit op deze speciale school heeft gezeten gaf les. (ze heeft een laag IQ). De kinderen slaan elkaar hier en de leraren de kinderen ook. Soms wel terecht. Soms niet. Volgende week begint de school voor het echt zeggen de collega's. Ik ben benieuwd.
Het is voor de rest heel gezellig met de meiden. Ik heb al twee avonden samen met hun een film gekeken en de eerste avond hebben we een lekker maskertje opgedaan.
Ik merk wel echt dat ik nu op het platteland woon. Ik heb namelijk al twee keer onze buren een kip laten slachten (en ik heb gekeken hoe dat ging en hoe hij die kip ontleedde) voor ons om aan vlees te komen. Ze zijn hier super blij met het geld wat we daarvoor geven terwijl het alsnog heel goedkoop is. We hebben water moeten koken en laten afkoelen om aan water te komen want ook dat was op. En het brood was ook op. Daarom heb ik sommige lunches en ontbijten moeten overleven met cup a soup en een stroopwafel. Het lokale eten op mijn stage is Ugali (een soort deeg wat naar niks smaakt) en een soort spinazie of van die kleine visjes. Ik vind het zelf niet zo heel lekker. Ook moeten we hier op het platteland de was met de hand doen. Ik ben er achter gekomen dat ik hier niet goed in ben. Maar beter een beetje schoon dan vies.De stroom is hier ook al een paar keer uitgevallen. Zowel in Kisumu als in Rangala, dat hoort er allemaal bij.
Hopen dat er binnen een paar weken weer een reisverslag op kan komen. Want het internet is hier heel slecht en zelfs dit kost al heel veel moeite. Viberen kan helaas niet.
Ik geniet hier heel erg en ik hou van het Afrikaanse cultuur. Veel relaxter en hartelijker, minder gehaast (het tegenover gestelde juist) en weinig regels (dan heb ik het vooral over het verkeer hier). Love it!
Nog een middagje lekker in het zwembad gelegen in het compound van Kisumu en de volgende dag gingen we met de bus naar Rangala. Ongeveer anderhalf uur over hobbels en drempels.
Aangekomen in Rangala zag ik het leuke huisje waar we de komende 6 weken in gaan slapen. Het is niet zo heel schoon maar het is te doen. De huiskamer en keuken is gezamenlijk en ik heb voor mezelf een slaapkamer en badkamer. Ons huisje staat in een compound samen met een school, een weeshuis en een ziekenhuisje. De kinderen hier zijn allemaal super schattig! Ze komen gelijk naar je toe gerend en willen dat je ze oppakt en met ze speelt.
Ik ben langs de stages geweest van de andere meiden in Rangala en dat zag er allemaal heel leuk uit. Zelf ga ik naar de Equator school. Hier zitten gehandicapten kinderen van 4 - 25 jaar. Groot verschil dus. Dinsdag was mijn eerste stage dag en ik heb alle collega's leren kennen. Ze zijn allemaal heel vriendelijk en hartelijk. Dinsdag waren er nog amper kinderen waardoor er weinig (gewoon niks) te doen was. Ik heb een vergadering bijgewoond en hier praatten ze de hele vergadering lang Engels. collega's praten eigenlijk alleen maar een mix van swahilli en Engels. Ik kan dus niet echt mee praten en versta alleen wat Engelse woordjes tussen door. Donderdag was er voor het eerst les voor 15 kinderen. Ze gingen eerst bidden (ze zijn hier heel gelovig) en zingen. Daarna kregen ze een kwartiertje les over het ABC en daarna mochten ze wat voor zichzelf doen. Er zaten twee leraren voor de klas heel ongeïnteresseerd met hun mobiel en de assistente die zelf ooit op deze speciale school heeft gezeten gaf les. (ze heeft een laag IQ). De kinderen slaan elkaar hier en de leraren de kinderen ook. Soms wel terecht. Soms niet. Volgende week begint de school voor het echt zeggen de collega's. Ik ben benieuwd.
Het is voor de rest heel gezellig met de meiden. Ik heb al twee avonden samen met hun een film gekeken en de eerste avond hebben we een lekker maskertje opgedaan.
Ik merk wel echt dat ik nu op het platteland woon. Ik heb namelijk al twee keer onze buren een kip laten slachten (en ik heb gekeken hoe dat ging en hoe hij die kip ontleedde) voor ons om aan vlees te komen. Ze zijn hier super blij met het geld wat we daarvoor geven terwijl het alsnog heel goedkoop is. We hebben water moeten koken en laten afkoelen om aan water te komen want ook dat was op. En het brood was ook op. Daarom heb ik sommige lunches en ontbijten moeten overleven met cup a soup en een stroopwafel. Het lokale eten op mijn stage is Ugali (een soort deeg wat naar niks smaakt) en een soort spinazie of van die kleine visjes. Ik vind het zelf niet zo heel lekker. Ook moeten we hier op het platteland de was met de hand doen. Ik ben er achter gekomen dat ik hier niet goed in ben. Maar beter een beetje schoon dan vies.De stroom is hier ook al een paar keer uitgevallen. Zowel in Kisumu als in Rangala, dat hoort er allemaal bij.
Hopen dat er binnen een paar weken weer een reisverslag op kan komen. Want het internet is hier heel slecht en zelfs dit kost al heel veel moeite. Viberen kan helaas niet.
Ik geniet hier heel erg en ik hou van het Afrikaanse cultuur. Veel relaxter en hartelijker, minder gehaast (het tegenover gestelde juist) en weinig regels (dan heb ik het vooral over het verkeer hier). Love it!
-
11 Januari 2014 - 09:27
Marjo:
Lieve Juul,
Wat een leuk verhaal. Zo te horen merk je de cultuur-verschillen al heel goed! En ik kan me voorstellen dat het heel bijzonder is om dat zo mee te maken. Wat jij over school verteld, vind ik wel een beetje naar hoor maar zoiets hoorden we van Diede ook al natuurlijk. Nou we zijn benieuwd naar jouw volgende ervaringen. Geniet ervan.
Groetjes en dikke kus,
Max en Marjo en van de rest natuurlijk -
11 Januari 2014 - 11:08
Anja :
Ha meissie, leuk om wat meer van je te horen dan die korte app-momenten. Hopelijk ga je komende week iets meer ervaren hoe het is om in Rangala kinderen in de klas te begeleiden, want een klas zonder kinderen is niet echt leuk. En een heerlijk vooruitzicht dat je straks thuis alles mee-eet en extra zult waarderen, dat zou zomaar kunnen, nietwaar. Dikke zoen en tot snel horens, bellens, append, enz.
-
11 Januari 2014 - 11:11
Jet:
Hoi Dot,
Ik zit hier met poes op schoot, volgens mij mist ze je, want ze wil wel geaaid worden door mij haha :P
Maar wat ontzettend cool allemaal! Ik ben trots op je dat je de was met de hand dood en goor eten eet, had ik echt niet van je verwacht. oke misschien toch wel. maar ja je snap me wel.
Is verse kip lekkerder dan gewone kip?
Ben benieuwd naar je stageverhalen met een echte klas en wat jij dan allemaal moet doen. Moet je ook lesgeven? en wat voor les? Net zoiets als Diede of wat?
xxxx Jet -
11 Januari 2014 - 11:11
Jet:
Oeps dood moet natuurlijk doet zijn. -
11 Januari 2014 - 12:36
Janneke Pieters:
Hoi Juul!
Het klinkt allemaal leuk! Maar ook alsof je leven op dit moment vrij primitief is! Maar wat had je verwacht! Je bent immers in een 3e wereld land ;).
Ik heb nog een paar tips voor je:
1. Koop een zo groot mogelijke verpakking met water (zoveel als je kan tillen) ik had er meestal een van 10L en vul elke dag een paar kleine flesjes hiermee. Bij nakumat thusker of plaatselijke supermarkt.
2. Koop royko, dit is een plastic potje met een poeder, wat toevoegt tijdens het bakken van de kip met een beetje water, hiermee maak je werkelijk alles smaakvol!
3. Koop fruit op markten of langs de weg! Bananen avocado's ananassen watermeloenen zijn daar zo veel lekkerder dan hier! Ook kan je bij een plaatselijke mini supermarkt waar ze een koeling hebben heerlijke yoghurt kopen.
Veel plezier nog! Ik ben benieuwd naar je volgende verhaal!
Xx Janneke -
11 Januari 2014 - 13:41
Anne:
Cool story bro !!
-
12 Januari 2014 - 14:47
Jet:
Tell it again -
13 Januari 2014 - 07:49
Diede Van Rangelrooij:
Hee moppieee,
Heeel leuk om het allemaal van je te lezen, en vooral ook heel herkenbaar!
En dat lokale eten is indd echt smakeloos, maarja als je daar verder niks hebt kun je het beter maar gewoon eten, als je het een paar keer op hebt word het ook steeds lekkerder!
Ook met die schoolvakantie is zoo herkenbaar, hier zou het ook dinsdag beginnen maarja niemand weet wanneer het nou echt weer begint!
Leuke verhaaltje moppie, hoop dat er snel weer wat op komt!!
Heeeeeeeeeel veel plezier nog en ik spreek je snel!
Dikke kussie,
Diede
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
